परतीच्या तु पावसा,
कळे न मला तु असा कसा?
करुनी राडा वळणा-वळणावरी,
करतोस जीव तु वेडा-पिसा.
बघुन वादळ गोल-गोल फिरणारे,
चलते पाऊल थांबविले.
पाहून संकट येणारे,
पळते मन माझे आवरले.
पाडुन धारा, सांडुनी गारा,
चिखल तु का बनवावा?
येऊन थडक, देऊन धडक,
धीर असा का तोडावा?
गारांमध्ये रपेटलेले,
मन कसे मी मनवावे?
वाऱ्यामध्ये बिथरलेले,
पाऊल पुढे कसे मी ढकलावे?
No comments:
Post a Comment