मला कधी कळलंच नाही...

तु का निघुन गेलीस, मला कधी कळलंच नाही । 

तुझ्यानंतर, तुझ्यासारखं कोणी आयुष्यात कधी आलंच नाही ।।

तुझ्याइतकं मन नंतर कधी कुठे रमलंच नाही । 

पहिल्यासारखं हसू देखील नंतर कधी फुटलंचं नाही ।।  

   

कित्येक दिवस झाले, स्वतःला स्वतःच्या नजरेतुन मी साधं पाहिलं पण नाही ।

कारण, काळोखात बळ देणारा आशावादी ऐनक फक्त तुच होतीस ।।

कित्येक दिवस झाले, खुल्या डोळ्यांनी मी पहाटेचं स्वप्न सुद्धा पाहिलं    नाही । 

कारण, सोनेरी पहाटेच्यावेळी लागणारी सुखाची साखरझोप फक्त तुच होतीस ।।

बुचकुळ्यात पडतो मी आजकाल, 'काय तेव्हा करायला हवं होत ?' 

वाट्याला जेवढी आली होतीस, त्यालाच गोड मानायला हवं होत ।।

खरंतर मी तुला तळहाताच्या फोडासारखं जपायला हवं होत । 

तु वाट चुकली म्हणुन, काटेरी झालंर तुझ्यासमोर अंथरायला मी नको होत।।

आभाळभर मोकळा श्वास घ्यायचाय मला, कायमचा श्वास थांबण्या-अगोदर । 

मनसोक्त बागडायचंय मला 'आयुष्याच्या रंगमंचावर', रंगनाट्य कायमचं संपण्या-अगोदर ।।

काय माहीत, तुझ्याविना हे सारं काही होणार तरी कसं ?

मीठंच हरवलंय आता, काय माहीत आयुष्याचं वरण चवदार लागणार तरी कसं ।।