बळीराजा

राजा कसला ? फक्त बळी उरलोय मी !

रसवंतीतल्या ऊसाचा पार चोथा बनलोय मी. 

धनी कसला ? घाण्याला बैलागत जुंपलो गेलोय मी !

बाजारात वारं-वार भावाची खोटी करून घेणारा 'लाचार' झालोय मी. 

रात्रं-दिवस रानात घाम मी गाळायचा. 

पण भाव मात्र,

गाद्या-गिरध्यावर बसणाऱ्या 'शेठ-साहेबांनी' ठरवायचा !

ऊन-वारा-पावसांत मी खपायचं, मी झटायचं !

रक्ताचं पाणी करून सोनं मी पिकवायचं. 

पण शेवटी,

मोटारीतून फिरणाऱ्या सुट-बूट वाल्यांनी भाव पाडून मलाच मातीमोल करायचं !

अजुन किती दिवस मला हे पांढरपेशी लोक किडा-मुंग्यागत गिणतील ?

'बळीराजा' तर सोडाच,

पण कधी मला माणसासारखी तरी वागणुक देतील ?

प्रश्नात्मक साकडं माझं तुला हे भगवंता,

पोरक्या झालेल्या माझ्या सऱ्या केव्हा बरं न्हाऊन निघतील ?

उदंड सामर्थ्य असलेल्या माझ्या मळ्यात, केव्हा बरं 'माणिक-मोती' पिकतील ?

घाई कर रे भगवंता,

डोंगराएवढे प्रश्न माझे क्षणभरात मिटतील. 

माझ्या पोटच्या लेकीच्या माथी 'बाशिंग-मुंडावळ्या' तरी सजतील !

काढ हा नियतीचा घाला 'पांडुरंगा', नाहीतर,

काळ्या मातीत राबणाऱ्याला 'आडमुठ' सारे ठरवतील. 

'भुमीपुत्र' म्हणुन घ्यायला उदया, आमची लेकरं तरी कशी धजतील ?