|| ऊठ मराठी ऊठ ||

ऊठ मराठी ऊठ, जागा हो आता तरी ।

फेक ते जोखड मानेवरचं लय झाली ही चाकरी ।।

शिवभूमितला या सुपुत्र तु, तुझं भाग्य किती थोर ।

काळ्या मातीचा या राजा तु, पण बनला आहेस तुझ्याच घरात तु एक चोर ।।

अरे लढवलेत किल्ले पूर्वजांनी, घोरपडीवरनं चढून ।

तु मात्र बनला आहेस हतबल हे सारं काही विसरून ।।

गोवऱ्या काय थापतोस असल्या कर्तव्यशुन्य जीवनाच्या ।

त्यापेक्षा ओव्या तरी 'गा', तुकोबा-ज्ञानोबारायांच्या अभंगाच्या ।।

अशी गौरवशाली  पार्श्वभुमी तुला, नाही त्यास दुसरा काही तोल ।

पण तुझ्याच मायदेशात तू का बरं गणला जावा कवडीमोल ?

बघ जरा कोण करतोय तुझ्या भाग्याची खोटी ।

ऊठ, आणि हासड त्यांची जीभ जे हिरवाताहेत तुझी रोजी-रोटी ।।

सुशिक्षित असुन सुद्धा कसाकाय राहू शकतोस तू बेकार ?

काहिही कर, पण जग तू सन्मानानं तुझे उरलेले दिवस चार ।।

ऊठ खरंच, तोड नाहीये या जगात तुझ्यातल्या या अचाट सामर्थ्याला ।

जरा 'बघू तरी दे', तुझ्या मनगट।तलं नेट या साऱ्या जगाला ।।